خدايا !
اي بزرگ قدرتمند! اي آنکه بايک نظر مي شکفائي ديوار دست ساز ابراهيم را!
و از دل آن شاه مردان را به اين دنياي نامرد مي فرستي، تا شود علي مرتضي
اميد هر نا اميدي شود، پدر هر يتيمي شود، شکوه هر انساني شود، افتخار هر آشنا و غريبي شود
اي پرودگار جهان و جهانيان، ديده و نا ديده
ستايشت مي کنم براي آفرينش چنين انساني،
انساني که تو آن را اشرف مخلوقات مي داني،
با علي فهم اشرف مخلوقات آسانتر مي گردد و قدرت تو نمايان تر
بار پرورگارا! اگر تو را از دنيا نشناسم، اگر تو را از خودم نشناسم، اگر تو را از گل و پروانه نشناسم، اگر تو را در مصيبتها و خوشي ها نشناسم،
تو را از علي مي شناسم
اي علي مرتضي! تو را به زاد روزت قسم مي دهم
به قدم مبارکت در اين زمين قسم مي دهم
به لحظه پروازت قسمت مي دهم
دل هاي دردمند را دوا باش
دل هاي فقير از عشق و محبت را مملو از صفا و خلوص و عشق بي کران کن
مريضان نا علاج را شفا ده
دستهاي خالي که با هزار اميد به بزرگي خداوند بالا مي رود با شفاعت خودت پر از اجابت به محتاجان برگردان
تو را به جدم و دختر مطهره اش و همسر والا مقامت قسم مي دهم ، از خداوند بخواه که در روز حساب و کتاب اعمال ما را از روي آن عدلي که دارد محاسبه نکند بلکه از روي کرم و بخشش خود بر ما قضاوت کند
يا علي مرتضي!
مي دانم بهتر از من مي داني، اما روزگار بدي است ، همه به همه خيانت مي کنند و هيچ فردي به فرد ديگري اطمينان ندارد
روزگار نا فرجامي است
تو را به قداست دعاهايت قسم مي دهم ، مهرباني و عطوفت را در دل انسانها نشعت ده و انسانها را به هم نزديک کن
عشق را در فرد فرد ما زنده نگه دار و صلح و صفا را در گستره جهان بر پا کن