درمدح علي ابن موسي الرضا (عليه السلام)
سَلامٌ عَلي آلِ طــــــه وَ ياســـــين سَلامٌ عَلي آلِ خَيــــــــــــــــرِ النَبيين(1)
سَلامٌ عَلــــــي روضـــَـــةٍ حَلَّ فيها
اِمامٌ يُباهي بهِ المُلـــــــــــکُ و الدين(2)
امام به حق شاه مطلق که آمــــد حريـــــــــــم درش قبله گاه سلاطين
شه کاخ عرفان، گل شـاخ احسان دُرِ دُرج امکــــــــان مه برج تمکين
علي بن موسي الرضا کز خدايش رضا شد لقب، چون رضا بودش آيين
زفضل و شرف بيني او را جهاني
اگر نبودت تيــــــره چشم جهان بين
پي عطر روبند حوران جنـــــــت
غبار ديارش به گيسوي مشکــــــين
اگر خواهي آري به کف دامــن او
برو دامن از هر چه جز اوست در چين
چو "جامي" چشد لذت تيغ مهرش چه غم گر مخالف کشــد خنجر کين