در فراق خورشيد

عاقبت منصور دوانيقي ، محبوبيت و علم امام صادق عليه السلام را تحمل نکرد و با زهري که به امام خورانيد ، ايشان را در 25 شوال ، سال 148 به شهادت رسانده و مسلمين را از فيض وجود مقدس اين امام همام ، محروم ساخت.

امام عليه السلام در واپسين لحظات عمر خويش ، چشمهاي خود را گشود و فرمود که خويشان مرا جمع کنيد. چون همه جمع شدند ، فرمود : " شفاعت ما به کسي که نماز را سبک بشمارد و اعتنا به شأن و مقام آن ننمايد ، نمي رسد."