بسم الله الرحمن الرحيم
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا
إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ
إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ
به نام خداوند بخشنده مهربان
سوگند به اسبان دونده (مجاهدان) در حالى كه نفسزنان به پيش مىرفتند، (1)
و سوگند به افروزندگان جرقه آتش (در برخورد سمهايشان با سنگهاى بيابان)، (2)
و سوگند به هجوم آوران سپيده دم (3)
كه گرد و غبار به هر سو پراكندند، (4)
و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند، (5)
كه انسان در برابر نعمتهاى پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيل است; (6)
و او خود (نيز) بر اين معنى گواه است! (7)
و او علاقه شديد به مال دارد! (8)
آيا نمىداند در آن روز كه تمام كسانى كه در قبرها هستند برانگيخته مىشوند، (9)
و آنچه در درون سينههاست آشكار مىگردد، (10)
در آن روز پروردگارشان از آنها كاملا باخبر است! (11)