خدايا...پروردگارا...کمکم کن، کمکم کن که بتوانم پنچره ي دلم راروبه حقيقت بگشايم...
خدايا...ياريم کن که مرغ خسته دلم راکه ديري است دراين قفس زنداني است، دراسمان آبي عشق توپروازدهم...
خدايا..پروردگارا...ياريم کن که شوق پروازراهميشه درخود زنده نگهدارم .....
خدايا...توخود مي داني که بدترين دردبراي يک انسان دورماندن ازحقيقت خويشتن ورهاشدن درگرداب فراموشي وسردرگمي است...پس تواي کردگار بي همتا مرا ياري کن که به حقيقت انسان بودن پي ببرم تابتوانم روز به روز به تو که سر چشمه تمام حقيقت هايي نزديک ونزديکتر شوم....
