نظرات ياداشت ميلاديه

+ سيد فرهاد

هرگز آن دل بنميرد که تو جانش باشيغم و انديشه در آن دايره هرگز نرودهرگزش باد صبا برگ پريشان نکندهمه عالم نگران تا نظر بخت بلندتشنگانت به لب اي چشمه حيوان مردندگر توان بود که دور فلک از سر گيرندوصفت آن نيست که در وهم سخندان گنجدچون تحمل نکند بار فراق تو کسياي که بي دوست به سر مينتواني که بريسعدي آن روز که غوغاي قيامت باشد

نيکبخت آن که تو در هر دو جهانش باشيبه حقيقت که تو چون نقطه ميانش باشيبوستاني که چو تو سرو روانش باشيبر که افتد که تو يک دم نگرانش باشيتشنهتر آن که تو نزديک دهانش باشيتو دگر نادره دور زمانش باشيور کسي گفت مگر هم تو زبانش باشيبا همه درد دل آسايش جانش باشيشايد ار محتمل بار گرانش باشيچشم دارد که تو منظور نهانش باشي