گل گلدون من شکسته در باد

تو بيا تا دلم نکرده فرياد

گل شب بو ديگه شب بو نمي ده

کي گل شب بو رو از شاخه چيده

گوشه آسمون شده رنگين کمون

من مثل تاريکي تو مثل مهتاب اگه باد

از سر گل تو نگذره من مي رم گم مي شم تو جنگل خواب

گل گلدون من، ماه ايوون من

از تو تنها شدم، چو ماهي از آب

گل هر آرزو،

رفته از رنگ و بو من شدم رودخونه، دلم يه مرداب

آسمون آبي مي شه اما گل خورشيد رو شاخه هاي بيد دلش مي گيره

دره مهتابي مي شه اما گل مهتاب

از برکه هاي آب بالا نمي ره تو که دست تکون مي دي

به ستاره جون مي دي مي شکفه گل از گل باغ

وقتي چشمات هم مياد دو ستاره کم مياد

مي سوزه شقايق از داغ

گل گلدون من، ماه ايوون من از تو تنها شدم، چو ماهي از آب

گل هر آرزو، رفته از رنگ و بو من شدم رودخونه، دلم يه مرداب