خوشا صبحي ، که چون از خوا خيزم
به آغوش ِ تو از بستر گريزم
گشايم در برويت ، شادمانه
رُ خت بوسم ، به پايت گل بريزم

(هوشنگ ابتهاج ه . ا . سايه )