هوالحي لا يموت

هر آمدني را رفتنيست.......

همه ما اومديم تا از گذرگاه دنيا عبور كنيم و به جايگاه ابديمون بريم به جايي كه خدا منتظرمونه ، جايي كه براي رسيدن بهش از سختي ها و موانع زيادي بايد بگذريم . مهم نيست چقدر زندگي كنيم ، مهم نيست كه طول عمرمون روي خط كش روزگار چند ساله . مهم اينه كه چطور زندگي كنيم و از اون مهمتر اينه كه چطور رجعت كنيم . ايليا زيباترين مسير رو براي عبور انتخاب كرده بود براي همين خداوند هم زيباترين راه رجعت رو به او هديه كرد . در روز شهادت مولاي عشق ، در جاده عاشقي به زيارت مولاي عاشقان شتافت يا شايد بهتر باشه بگم به زيارت امير عشق دعوت شد . درست همونطور كه دلش مي خواست .

وقتي آدمها به ان درجه از قرب به پروردگار برسند كه از خدا چيزي جز خودش رو درخواست نكنند خدا هم اختيار زندگي رو به خودشون مي ده تا انتخاب كنند موندن يا رفتن و رسيدن و ايليا رفتن رو انتخاب كرد براي رسيدن.

الهي !

روضه روح من رضاي تو باد

قبله گاهم در سراي تو باد

سـرمه ديده جهـان بينم

تا بود ، گرد خاك پاي تو باد

گر همه راي تو فناي من است

كـار من بر مـراد راي تو باد

شد دلم ذره وار در هوست

دلم اين ذره در هواي تو باد

خدايش بيامرزاد