پنج گوهر علوي

"شرحي بر حکمت 82 نهج البلاغه"

براي پرواز و گذشتن از حجاب هاي ظلمت و عبور از عالم " ناسوت" به عالم "لاهوت"، به دو بال نياز است. يکي بال علم و ديگري عمل. سعادت دنيا و آخرت در کلام اهل بيت عليهم الاسلام است. حکمت در نهج البلاغه علي(ع) دريچه اي است براي ديدن غير خود. روزنه اي است براي عبور، اما عبور از "منيت و خودخواهي". يکه تاز عالم معرفت، سخن را در اين حکمت اين گونه آغاز مي کند؛ شما را به پنج چيز سفارش مي کنم که اگر براي آنها شتران را پر شتاب برانيد و رنج سفر را تحمل کنيد، سزاوار است: 1- کسي از شما جز به پروردگار خود اميدوار نباشد 2- و جز از گناه خود نترسد 3- و اگر از يکي سؤال کردند و نمي داند، شرم نکند و بگويد نمي دانم 4- و کسي در آموختن آنچه نمي داند شرم نکند 5- و بر شما باد به صبر، که صبر در ايمان مومن چون سر است براي بدن و ايمان بدون صبر، چونان بدني بي سر، ارزشي ندارد."