مهراوه‌ي من!
من پر شكوه‌ترين سرودهاي عالم را
در ستايش تو خواهم سرود.
من پرپورترين ترانه هاي عاشقي را
كه برخوردارترين معشوقان جهان از آن نصيبي نبرده اند
برايت خواهم ساخت.
اي غزل غزل هاي دل من!

كلماتي را در كار زيبايي هاي زيباي تو برخواهم گزيد
و من در آسمان محراب تو
چنانت به درد و اشك، دعا خواهم گفت
كه خدايان همه ي عصرها
از پرستندگان پارساي خويش
از همه ي زاهدان شب زنده دار خويش
و همه ي عارفان مشتاق و عاشقان گداخته ي خويش
كه در همه ي امت ها دعايشان گفته اند،
سرد گردند ...