پرنده در خواب بال و پرش تنها مانده است . / چشمانش پرتو ميوه ها را مي راند . / سرودش بر زير و بم شاخه ها پيشي گرفته است . / سرشاري اش قفس را مي لرزاند . / نسيم ، هوا را مي شکند : دريچه ي قفس بي تاب است . = سهراب

پرنده در خواب بال و پرش تنها مانده است . / چشمانش پرتو ميوه ها را مي راند . / سرودش بر زير و بم شاخه ها پيشي گرفته است . / سرشاري اش قفس را مي لرزاند . / نسيم ، هوا را مي شکند : دريچه ي قفس بي تاب است . = سهراب

رها جان خوش اومدي . من هم سخت دلتنگ تو بودم. فرشته نازنينم فقط خدا ميدونه چقدر خوشحالم كه رد پائي از تو مي بينم . ممنونم مهربونم

ماني عزيز تشكر از حضورت . اما اين نقطه هايعني چي ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

و همينطور شما دوست ناشناس . بابت عكسهاي زيبائي كه به يادگار گذاشتيد

آه ه ه ابرهاي همه عالم شب و روز در دلم ميگريند .....

تو از قبيله ليلي
من از قبيله مجنون
تو از سپيده و نوري
من از شقايق پر خون
تو از قبيله دريا
من از نژاد کويرم
هميشه تشنه و غمگين
هميشه بي تو اسيرم
حديث عشق من و تو
حديث ابر بهاري
به من چه ميرسد اي دوست
(از اين همه غم و زاري)
(از اين همه غم و زاري)
تو از قبيله لبخند
من از قبيله اندوه
فضاي فاصله صد آه
(فضاي فاصله صد کوه)
(فضاي فاصله صد کوه)
تو از قبيله ليلي آه
من از قبيله مجنون
تو از سپيده و نوري
من از شقايق پر خون..........

آه ه ه ....................

اين بامداد جمعه ميتواند چه دل انگيز باشد اگر آن غائب مهربان . آن دردانه دوران . آن يگانه عصر و زمان چشم مار و به جمالش روشن كند( اللهم عجل لوليك الفرج )

باسلام خدمت شما علي اقا. از كامنت زيباي شما ممنونم. نظرات شما هم براي من كاملا محترم هست و خوشحالم كه با اين دقت به بررسي شعر پرداختيد. من هم با نظرتون موافقم . با هم پريدن خيلي خوبه. يعني ميشه گفت ايده اله . اما بايد در نظر داشت كه هميشه شرايط براي همپروازي ممكنه فراهم نباشه. گاهي براي نجات هم آشيان بايد از خود و آرزوي باهم بودن گذشت . و گاه نيز بال و پري براي پرواز نيست. شكسته بال و پر چگونه ميل پرواز كند ؟ گاهي يكي مجبور به ماندن است اما نميتوان ونبايد لذت پرواز و بال و پرگشودن در آسمان آبي را از ديگري گرفت . نميتوان مانع سعادت و خوشبختي ديگري شد. نميتوان شوق پرواز رو در ديگر كشت . حرف شما درسته .وقتي پرنده همراه پر بكشد اندوه رفتنش و درد جدائي در دل مي نشينيد اما سرور آنكه همپرواز شما به آرزوي خود رسيده و از پرواز خود لذت مي برد و در هواي آزادي تنفس مي كند و ميتوانند تا قله هاي شادي و خوشبختي پر بكشد اين درد كشنده را تسلا ميدهد. عشق يعني ايثار . يعني از خود گذشتن . يعني درخود بيصدا شكستن و دلخوش بودن به شادي و خوشبختي محبوب

اميدوارم پاسخ شمارو داده باشم