خواهم که شبي مهتابي

ترا بر گستره ماه بنشانم

و واژه هاي لبخندت را براي خدا هجي کنم

از پاکي عشق عريانت براي ستاره ها قصه بگويم

چشمانت شکوفه بنفشه سان بهار

و طلوع خورشيد از پشت انگشتان تو بر ميايد

در نصف النهار زمين ايستاده ام

در من چشمه اي ميجوشد ...خروشان و زلال

که رودخانه ها را سر شار ميکند

بهار من دير کرده است

تو فصل سبز بهارم باش

جاري در رود . بسوي دريا . تا بي نهايت

بگذار به شکوفه بنفشه سان چشمانت عادت کنم

زيرا فصل چشمان تو

زيبا ترين ....سبز ترين....بکرترين بهار است

اپرول ???? .ركسانا...