عمرى گذشت و راه نبردم به كـوى دوست

مجلس تمــــــــام گشت و نـــــديديــم روى دوست

گــــلشن معطّــــــــر است سراپا ز بوى يار

گشتيم هــــركجــــــــــــــا، نشنيديــم بــوى دوست

هر جا كه مى روى، ز رخ يار، روشن است

خفــــــــاش وار راه نبـــــــــــــرديـــم ســوى دوست

ميخوارگـــــــــــانِ دلشده ساغـر گرفتـه اند

ما را نَـــــــمــى نصيب نشـــــد از سبـــــوى دوست

گوش مـــــــــــن و تــو، وصف رُخ يار نشنود

ورنــــــــه جهــــــــان نـــــــدارد جــز گفتگوى دوست

با عـــــــــاقلان بگو كه: رُخ يار ظاهر است

كاوش بس است اين همــــه، در جستجوى دوست

ســــــاقى ز دست يار به ما باده مى دهد

بـــــــر گيـــــر مى، تـــــو نيز ز دستِ نكـــوى دوست

$("div.commhtm img").each(function () { if ($(this).attr("em") != null) { $(this).attr("src","http://www.parsiblog.com/Images/Emotions/"+$(this).attr("em")+".gif"); } });