نظرات ياداشت شهر رمضان ...

+ ريحانه

فضايل و نمونه هاى عالى اخلاقى امام حسن (عليه السلام)

ـ نمايش و ارتباط با خدا
امام صادق عليه السلام به نقل از پدرانش درباره عبادت پيشواى دوّم مى فرمايد:
(حـسـن بـن عـلى بـن ابـى طالب (ع ) عابدترين ، زاهدترين و برترين مردم زمان خود بود. وى پياده و چه بسا با پاى برهنه (به زيارت خانه خدا مى رفت و) حجّ مى گزارد و هرگاه مرگ و قـبـر و مـحـشـر و عـبـور از صراط را به ياد مى آورد مى گريست ، و هرگاه به ياد ايستادن به پاى حساب مى افتاد آن چنان شيون مى كرد كه بيهوش مى شد. و چون به نماز مى ايستاد و خود را در پيشگاه پروردگارش مى ديد اندامش به لرزه مى افتاد. و چون بهشت و جهنم را ياد مى كرد هـمـچـون مـجـروج در حال احتضار، برخود مى پيچيد. از خداوند بهشت را مى خواست و از جهنّم بدو پناه مى برد... و در تمامى حالات به ياد خدا بود.).(2)
امـام (ع ) 25 بـار با كيفيّت ياد شده حج گزارد..(3) حضرتش نه تنها به هنگام نماز دگـرگـون مـى شـد بـلكـه به هنگام وضو نيز چنين حالتى پيدا مى كرد. ابن شهر آشوب به نقل از (روضة الواعظين ) مى نويسد:
(حـسـن بـن عـلى (ع ) بـه هنگام وضو مفاصلش به لرزه مى افتاد و رنگش به زردى مگراييد. در اين مورد از آن حضرت سؤ ال شد. فرمود:
(حـَقُّ عـَلى كـُلِّ مـَنْ وَقـَفَ بـَيـْنَ يـَدَىْ رَبِّ الْعـَرْشِ اءَنْ يـَصـْفـَرَّلَوْنـُهُ وَ تَرْتَعِدَمَفاصِلُهُ).(4)
سـزاوار اسـت هـر كـس كـه در پيشگاه پروردگارش قرار مى گيرد، رنگش زرد شود و لرزه بر اندامش افتد.
امام مجتبى (ع ) پس از انجام نماز صبح تا طلوع آفتاب به نيايش مى پرداخت و با كسى جز خدا سخن نمى گفت ..(5)