توده كوچك بي شمشير و بي گلوله مي جنگد
براي نان _ همه
براي نور و سرود
در گلو پنهان ميكند
فريادهاي شادي و دردش را
چرا كه اگر دهان بگشايد
صخره ها از هم خواهند شكافت