به نام حضرت دوست

تشنه‌ايم و عطش توانمان را بريده‌است.

ما و اين بيابان و بادهاي سوزان و آفتاب داغ گرداگرد آن، آشناييم براي هم.

و ما تشنه‌تر از آنيم كه توان برداشتن قدمي در جانمان مانده باشد.

و تو اي جاري كوثر كه همه آبهاي جهاني از چشمه قلب تو جاري است؛

اكنون كه روز شهادت تو فرارسيده است؛

عطش دير پايمان را پاسخگو!

در پناه حضرت دوست