به جهان خـرّم از آنم که جهان خـرّم از اوست
عاشقم بر همه عالم که همه عالم از اوست

به غنيمت شمر اي دوست دم عيسي صبـح
تا دل مرده مگر زنــده کني کيـن دم از اوست
* * *
به حـلاوت بخورم زهــر که شاهــد ساقيست
به ارادت ببــرم درد کــه درمان هــم از اوست

غــــم و شــــادي بر عـــارف چه تفـــاوت دارد
ساقيـــا باده بده شادي آن کين غم از اوست
* * *
سعـــديا گر بکنــــد سيـــل فنـــا خــــانه عمر
دل قوي دار، کـــه بنياد بقــا محــکم از اوست