مدينه بود و غوغا بود
اسير ِ ديو سرما بود
محمد (ص) سر زد از مکه
که او خورشيد ِ دل ها بود

خديجه همسر ِ او بود
زني خندان و خوشخو بود
براي شادي و غم ها
خديجه ياري خوشرو بود

خدا يک دختر ِ زيبا
به آنها داد ، لا لا لا
به اسم ِ فاطمه ، زهرا (س)
اميد ِ مادر و بابا

علي (ع) داماد ِ پيغمبر
براي فاطمه همسر
براي دختر ِ خورشيد
علي از هر کسي بهتر

علي شير ِ خدا ، لا لا
علي مشکل گشا ، لالا
شب ِ تاريک نان مي برد
براي بجه ها ، لالا

حسن (ع) فرزند ِ آنان بود
حسن مانند ِ بابا بود
شهيد ِ زهر ِ دشمن شد
حسن يک کوه ِ تنها بود

علي فرزند ِ ديگر داشت
جواني کوه پيکر داشت
هميشه حضرت ِ عباس (س)
به لب نام ِ برادر داشت

گل ِ پرپر ، حسينم (ع) کو ؟
گل ِ سرخ و گل ِ شب بو
کنار ِ رود و لب تشنه
تمام ِ غنچه هاي ِ او

حسين و اکبرم ،لالا
علي ِ اصغرم ، لالا
کجايي عمه جان ، زينب (س)
سکينه دخترم ، لالا
لالا لالا ، گل ِ لاله
نکن گريه ، نکن ناله

شبي سرد است و مهتابي
چرا گريان و بي تابي ؟
برايت قصه هم گفتم
چرا امشب نمي خوابي
لا لا لا جان ِ من لالا
(مصطفي رحماندوست )