به نام خدا
آن گاه که مهر فرايت خواند به دنبالش روان شو گر چه گذر گاهش دشوار و پر نشيب باشد .و چون بالهايش ترا فرا گرفت خود را وا سپارگر چه شمشير نهفته در ميان بال هايش ترا زخمي کند .و آنگاه که با تو سخن گفت او را باور دار گر چه آوايش خواب هايت را بر آشوبد . ( جبران خليل جبران )