اين روزها، کمترين چيزي که تقسيم مي شود، باور است؛ باور. در عوض هر قدر بخواهي، ترديد مي يابي و نا اميدي.
ديشب يکي مي گفت: «او اگر آمدني بود، تا به حال آمده بود.» شنيده بودم که سالهاي دوريت طولاني مي شود، آنقدر که بعضي آمدنت را منکر مي شوند و بعضي هم، بودنت را.
خسته ام، خسته از اين ثانيه ها که بي تو مي گذرند. خسته از اين لحظه هاي خاکستري، لحظه هاي خالي از حضور سبز تو