خسته ام، دلم گرفته است. تو که نيستي، نرخ سيمان هر روز بالا مي رود، امّا از قدر ايمان هر دقيقه کاسته مي شود. تو که نيستي از آسمان غفلت مي بارند و در زمين پخش مي کنند. صداي شيطان هم از در و ديوار فضا را پر مي کند.
اميد آمدني ام، مي دانم مي آيي، امّا کي؟