سلام. خانمي گل..خوبي ابجي دوست داشتني..

................

به به..اول شكري بدرگاه خداي مهربان.

خدا را شکر..اذان صبح هم از گلدسته نوازش .ارامش بخش. دلمان شد..
جاي شکرگذاري داره..
اري خداي مهربانم. دستان پر از رحمتت و ياد ارامش بخشت.
دستگير. غم شده ام.و جان بخش.وجودم..باشد که هميشه.
از تکرار نامت. خوشه خوشه. عطر و طراوت بر مشام. اين تن .
خسته. نوازش رحمتي بباره..آمين..

........................

. خانمي از قرار ما بايد هميشه شرمسار شما باشيم.

هر چند هميشه برادر.بايد شرمنده. خواهر باشه..

اين كه بماند..ولي عزيز گل..وظيفه نبايد فراموش بشه

كه خجالت من فراموش كردم. بيام . اين عيد بزرگ و پر از رحمت

و لطف خداوندي را به ابجي گل.تبريك بگم.. ومثل هميشه

چند قدم.عقبتر مونديم..

اميدوارم. به صاحب همين اذان جان بخش.هميشه و همه وقت

وجود نازت. پر از سلامتي و تندرستي باشه.و مهربان و با صفا

براي دوستان و عزيزانت. قلب پر از اميدت. بتپه..اينشالله..

.........

نامت .
شوق شکوفتن
غنچه هاي بي قرار دل را.
؟سرشار مي کند؟
نامت.
قدقامت نسيم است و .
. اقتدار کوهسار.
و من بي اعتنا به
هياهوي کوچه هاي سنگي.
طرب نامه نامت را..
در باور شکسته سکوت
جاري مي کنم.
اي شکفته چون بهار؟..
در باور پاييزي ام .
ميخوانمت
به لجه بومي دلم.
در بي نهايت کهکشان.
مي جويمت ..
چونان آهوي سرگردان
در دشت هاي دور؟..
مرا به جرعه اي از
جام نگاه خويش..
ميهمان ميکني؟؟..
ميخواهم از
مرور ياد تو.
دريا شوم؟؟

بدرود..