به نام حضرت دوست
شايد مطلبم را بد بيان كردم
از ذكر و تذكر شما خرسندم
و قطعا
ذکر کلمه « الله » سبب آرامش روح و جسم است.
من نا آرام نيستم
شايد هيچ گاه به اندازه اين روزها آرام نبودم
تمام تلاشم بر اين بوده كه بر امور نفساني و مادي دل خوش نباشم
و كساني كه دل خوش دارند؛ چنانچه در رسيدن به اينها ناكام بمانند افسردگي و دل مردگي به سراغ آنها مي‌آيد.
مسئله سزار و بيان مطلبش بيش از يك تذكر چيز ديگري نيست
زيرا كه خود به خوبي ميدانيم
هر لحظه
هر لحظه
هر لحظه
بايد آماده سفر باشيم
خداوند خودش ميگه : ميگه به قدري تو را دوست دارم كه انگار هيچ بنده اي جز تو ندارم.
پس بايد به خداوند رسيد تا آرامش يافت آنچنان كه عارفان در طريقه سلوك و در نهايت به آرامش رسيده اند
و من اين آرامش را ميخواهم
« وَ فِى السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدونَ »،
«و روزى شما و آنچه به شما وعده شده در آسمان است»،
در پناه حضرت دوست