سلام . !!ممنون اگه همشو بخوني !!مطلب رو از اول تا آخر خوندم . تو دانشكده كه در مورد سلاحهاي شيميايي مطالع مي كردم ( گازهاي گرزنده . خردل و . . . ) نميدونم چي بگم ولي ميدونم سزارها كار خودشونو كردن آره هميشه همينجور بوده بين پير و جون اختلاف بوده تا بوده همين جور بوده ( بردارم كه از جنگ تعريف مي كرد مي گفت حتي توي چشم آدم هم تاول ميزنه ) . يك نسل ايران( سزارهاي زيادي چه با نام چه بي نام) فداي اين مرزو بوم شدن . مطالعه كه ميكردم توي يه كتاب خوندم كه سرباز ايراني معروف ترين جنگجوها هستن چه در قديم چه در دنياي نوين . شك نكن كه همه اونا براي مردم گرامين ولي آنچنان رجال ايران نزديك 19 سال كه از جنگ ميگذره آنچنان سيمايي از شهدا و جانبازان ساختند كه اكثريت جامع اونا رو از خودشون جدا ميبينند و اين يعني فراموشي . درست عزيز؟ . . . ولي باز براي ما گرامي و عزيز هستند زنان و مرداني چون سزار ميفهمم كه اگر برادر سزار سوء استفاده كرده و الان بازرس كل استانداريست ولي ميدانم سزار روزي دو بار داروي پاك كننده همراه با ماست مصرف ميكند تا كمي قابل تحمل تر شود وقتي در ميان جامعه ميآيد (رويت را ميسبوسم سزار و بدان راهت را ادامه خواهم داد ) اينبار با دشمني ديگر و سلاحي ديگر در ميدان نبرد ديگري . پس دعاي بي كلامت را پشتوانه ارهم كن . قبل از يا حق گفتن ( ممنون از مطلبي كه نوشتي ) يا حق