آري پشت اين پنجره هاي دلتنگي کبوتر چاهي است که از اوج باران ميگذرد و در انتهاي آسماني که از شب بود که ميدرخشيد ستاره اي در نور ماهي که در حوض آبي رنگ نگاهت به پروازي بلند مي انديشيد ...!
آسمان اجازه پرواز را از من گرفت و شاپركها ي وجود را به دست باد سپرد و اين آخرين بهانه بود براي رسيدن به تو ، به تو كه آن قدر دوري كه اگر پرواز كنم آسمان تمام مي شود و من باز هم به تو نمي رسم ...~
زندگي تنهايي را نفي مي کند و عشق، بارورترين تمام ميوه هاي زندگي است ... ~ طعم گس اشك هايم، را ببين ...~ آنقدر باريده ام كه ديگر خوده باران گشته ام ولي ابري نيست ... دلم تنگ است ...~
