صد ره به رخ ِ تو در گشودم منبر تو دل ِ خويش را نمودم منمي سوختم و مرا نمي ديديامروز نگاه کن که دودم منتا من بودم ، نيامدي افسوس !و آنگه که تو آمدي ، نبودم من !
(هوشنگ ابتهاج ه.ا.سايه)