سلام نرگس جان. خوبي؟
همون طوري که خودت خواستي و حرف دل منو زدي يه راست ميرم سر اصل مطلب. احساس دوگانه اي به وجود اومد وقتي متنت رو خوندم. يه ترس و يه.............
کاش جوري زندگي کينم که وقتي بهمون بگن 5 دقيقه تا مردنت وقت داري انقدر خوشحال بشيم که سر از پا نشناسيم و يه نفس راحت بکيشيم و بگيم: آخـــــــيش. چه خوب شد که کاري براي دم اخرم ندارم. جز اينکه بشينم پشت پنجره انتظار و به پرواز کردن خودم نگاه کنم.
راستي در اولين فرصت لينک ميدم تا ديگه همديگرو هيچ وقت گم نکنيم. انشالله تا ظهور حضرت دوست......
نرگس جان التماس دعاااااااااااااااااي فراوان
اللهم عجل لوليک الفرج
