ره گشوديم.
همسفر با همهء عشق.
که اندر دل هست.
زير اين سبز بلند.
اسماني زيبا.
اختراني روشن.
ره سپرديم.
به سوي دل شب ..
تا گشايم.
دگر باره دري تا فردا.
شب سياه است.؟
ولي ايه نواميدي نيست.؟
صبح فردا پي اين شب.
همه نور است و اميد؟
با اميد فردا ..
زندگي بايد کرد.؟