(غزلبانو ) ...
امان از راه بي عابر

امان از شهر بي شاعر

امان از روز بي روزن

امان از اينهمه رهزن

امان از باد بي باده

امان از سرو افتاده

امان از تيغ بي دردان

بجاي بوسه بر گردن

امان از سايه ي بي سر

بر اين درگاه درد آور

امان از ناتمام تو

امان از ناتمام من

امان از شعله آخر ..هجوم باد و خاکست

...که از پروانه ي پرپر ..

اجاق شب نشد روشن

امان از روز بي رويا . امان از شام مرگ آوا

امان از جاي صد دشنه ميان چين پيراهن

بيا اي خواب ديروزي

بر اين بازار خود سوزي

که اين غمنامه بي مي

ندارد آب مرد افکن

برقصانم غزلبانو

بچر خانم غزلبانو

ميان گفتن و خفتن ...

ميان ماندن و رفتن ..

(شهيار قنبري )...خاک پا ...///