که ناگهان سرشار مي شوي و ناگهان خالياي پر از درد و بيهودگي .و..بسياري گمان مي کنند که تو آن رنگ را تا ابد خواهي داشتو پر خواهي ماند.اما اين چنين نيست؟روزها و شبهاي دراز ميگذرد.و در يک لحظه فنجان عظيم زندگيخالي مي شود..و گاهي مي شکند .
اين فنجان پر؟؟
