با نام و ياد خدا
رفيقان يك به يك در خاك رفتند
بسي شاد و بسي غمناك رفتند
چو بايد عاقبت رفتن از اين دشت
خوشا آنان كه چون گُل، پاك رفتند...
(داغ ايليا بدجوري داره آبم مي كنه! با اينكه خيلي وقت نيست به وبلاگشون سر ميزنم! كاش اشكام تموم مي شد...)
سلام نرگس عزيزم. ابتدا شهادت داداش ايلياتونو تبريك و تسليت ميگم...موضوع زندگي و شهادت ايلياي عزيز و مطلب جديد شما، جرقه هايي بودن كه بيدارم كردن.....خلاصه اينكه: بيا تا قدر يكديگر بدانيم...كه تا ناگه ز يكديگر نمانيم...
سبز باشيد.
