نر گس ِ مست ِ تو در ميکده زندانم کرد
چه ستم ها که ز هجران ي تو بر جانم کرد
شب و سجاده و پيمانه ومستان همه جمع
خوش نسيم ِ سر زلف ي تو پريشانم کرد
مرهمي نيست که بر اين دل ِ بيمار نهم
نوش داروي ي غم ي وصل ِ تو درمانم کرد
(فرزاد صفدري )