خانه ي دوست کجاست ؟
در فراسوي جهان
روي ِ عرش ِ ملکوت
پلکاني از نئر،
مي رود تا بر دوست
ابدي و ازلي و همه اوست .
باز بيتاب ِ نشاني هستي ؟
باز هم مي پرسي
خانه ي دوست کجاست ؟
خانه اش در دلهاست
خانه ِ دوست ، همانجاست که "اوست "
روي ِ گلبرگ ِ شقايق در دشت
روي ِ آن لاله ي منظومه ي زنبور ِ عسل
در سرود ِ باران
در طلوع گل ِ نور
در غروب ِ طرحِ پاييزي با نام ِ شفق
در غزل هاي اهورايي ِ عشق
در مسيحايي ِ انفاس ِ اذان
در مسير ِ سيمرغ
جنب ِ عشق و عرفان
نرسيده به فنا
دور ِ ميدان ِ کمال
کوچه ي پر نوريست
با پلاکي روشن
طرح ِ ذيوار ي عروجش :
"فنا في الله " است .
(مريم محمدي )