با سکوت لب ِ من
بسته پيمان ِ صبور-
زير خورشيد ِ نگاهي که ازو مي سوزم
..............
زير ِ اين خنده ي پاک
...........
من ز خود مي سوزم
همچو خون ِ من ، کاندر تب ِ من
بي که فريادي از اين قلب ِ صبور
بچکد در شب ِ من
بسته پيمان گويي
با سکوتي ، لب ِ من .
(احمد شاملو )