غبار راه بازگردندگان
مناجات التائبين
خدايا!
مر گناهانم را سايۀ روشن رحمتت بيار و مر عيوبم را ابر پربار رأفتت ببار...
خداي من !
آيا بندۀ فراري جز به سوي مولاي خويش برمي گردد و از خشم کيفر بار او جز در کنار او پناه مي گيرد؟...
معبود من!
اگر درِ ورود به بارگاه توبه ات پشيماني است بعزتت سوگند که من به اين در آويخته ام و اگر استغفار از گناه، تيشه اي مر ريشه گناهان راست، اين تيشه استغفار من! حق خشنودي از آن تست، تويي که با باران غبار گناهان را از صفحۀ دل مي شويي.
خدايا!
به قدرتت، که به سويم چشم بگردان و با ابر بردباريت بر بيکران دشت گناهانم بگذر.
و عليرغم آنچه فقط تو مي داني بر سرم دست مدارا بکش.
معبود من!
تويي که بندگان را به بارگاه عفوت دري گشودي و توبه اش ناميدي و فرياد زدي که :
«هلا مردمان به سوي من آئيد آمدني نادمانه و عاشقانه»
پس چسست عذر آنکه در را گشاده بيند و آرام و قرار بگيرد؟
خداي من !
اگر گناه از بنده زشت است، عفو که از سوي تو زيباست.
معبودم!
من اولين عصيانگر تو نيستم که بر او بخشيدي و در سايۀ ابر احسانت بر او باريدي.
اي دريابنده درماندگان! اي دردسوز درمندان! و اي بزرگِ نيک پردازان! اي داننده هرچه نهان و اي زيبا پوشاننده هر آشکار و نهان!
تو را ميانجي گناهانم و کرم وجودت گزيدم و از ميان هر آنچه هست، براي ورود به درگاه رحمتت ترا برگزيدم.
خدايا! استجابت کن دعاي مرا و مسوزان ريشۀ نهال آرزوي مرا و بپذير رجعت مرا و بپوشان فضيحت مرا.
اي پذيرنده ترين پذيرندگان! و اي پوشنده ترين راز پوشان! و اي مهر گسترترين مهربانان!
ـ برگرفته از کتاب دست دعا، چشم اميد (سيد مهدي شجاعي)
