تو زندگي هميشه سعي كردم

به خودم تكيه كنم و حرف خودم را بازگو كنم. هميشه از آدم هايي كه خودشونا به يه سري آشغال ميچسبونن و خيال ميكنن اونا خدا و ژيامبر هستن، بيزار بودم.

كثافت و ظلم وبيداد داره تو مملكت بيداد ميكنه

يه عده شبا گرسنه ميخابن

آدم هايي كه ژول ندارن بچه هاشون دانشگاه بره

شده زمان ساسانيان

كاش انسان هاي آزاده هنوزم بودن. آزاده هايي كه در عين دين داري با ظلم مبارزه كردن. انگار زمانه معاويه داره دوباره تكرار ميشه. قرآن ها داره بر نيزه ميشه. احمقان تاريخ به دنبال قران بر سر نيزه ها رفتن. در صورتيكه محتواي قران را فراموش كردن

خدايا

تنها يه چيز از تو ميخام

كمك كن به جاي روخواني هزارباره قران، بتونيم حتي با يه بار خودن معني واقعي اونا بفهميم و به جاي نوشتن حديث و آيه هاي قران به در و ديوار اونا به كار ببنديم

خدايا مگه نه اين است كه به دستور قران بايد با ظلم مبارزه كنيم. خدايا توفيق بده از اين ماه رمضان درس بگيريم و بجاي شعار نوشتن و شعار دادن به همسايه كناري مون كمك كنيم.

که کمک به خلق بالاترين کمک ها ست.

در ضمن من عضو هيچ گروهي نيستم و تعلقي به هيچ کس ندارم. فکر و ذهنم را هنوزم که جان در بدن دارم نه به بيگانه و نه به کسايي که قران به نيزه کردن، فروختم.