نظرات ياداشت بهار قرآن بر مومنان مبارك باد

+ شكوه

بزن كه سوز دل من به سا ز مى گويى
ز ساز دل چه شنيدى كه باز مى گويى
مگر چو باد وزيدى به زلف يار كه باز
به گوش دل سخن دلنواز مى گويى؟
مگر حكايت پروانه مى كنى با شمع
كه شرح قصه به سوز و گذار مى گويى؟
كنون كه راز دل ما ز پرده بيرون شد
بزن كه در دل اين پرده راز مى گويى؟
به پاى چشمه طبع من اين بلند سرود
به سرفرازى آن سرو ناز مى گويى
به سررسيد شب و داستان به سر نرسيد
مگر فسانه زلف دراز مى گويى
دلم به ساز تو رقصد كه چون نسيم صبا
پيام يار به صد اهتزاز مى گويى
به سوى عرش الهى گشوده ام پر وبال
بزن كه قصه راز و نياز مى گويى
نواى ساز تو خواند ترانه توحيد
حقيقتى به زبان مجاز مى گويى
ترانه غزل «شهريار» و ساز «صبا»ست
بزن كه سوز دل من به ساز مى گويى.