اگه دوستم نداري ،خانم بهار
منو با خوب و بدم تنها بذار
مي دونم ، زمستونم ، نا ندارم
يخي ام ،طاقت گرما ندارم
دل گرفته ام ، مي خوام باز بخونم
آخر ِ با غصه بودن اينجوره
کاش مشد کاري کني ، بي تاب بشم
قطره قطره ، نه ! يه دفه آب بشم
آب بشم رو خاک و تو گِلم کني
منو باز بسازي ،يکدلم کني
اما نه ،بذار ، من گِل بمونم
تا ديگه هميشه بي دل بمونم (مهرداد خلخالي)