يك نفر روبروي من هردومان در يك بازي دعوت شده ايم زمان، منتظر برگ من است همه را بر زمين انداخته ام جز يك برگ او هم د ردستش فقط يكي دارد آخري را مي اندازم برگ يقين است برگي كه ناتواني ام را تعيين كرده يا به عبارتي شكستم را يا روش بازي ام را زمان لبخند مي زند برگ آخرين او برگ ترديد است برگ نسخ هر چه كه در چنته داشتم برگ برنده برگي كه هميشه او خواهد داشت اگرچه باز هم صد بار بازي تكرار شود و اين همان است كه ديگران نمي دانند