يه شب ِ خوب ،تو آسمون
يه ستاره چشمک زنون
خنديد و گفت کنارتم
تا آخرش ، تا پاي جون
ستاره ي قشنگي بود
اروم و ناز و مهربون
ستاره شد عشق من و
منم شدم، عاشق اون
ولي زياد طول نکشيد
عشق من و ستاره جون
ماهه اومد ،ستاره رو
دزديد و برد ، نامهربون
ستاره رفت ف با رفتنش
من هم شدم بي همزبون
حالا شبا بياد اون
چشم مي دوزم ،به آ سمون
دلم مي خواد، دادبزنم :
اين بود قول و قرارمون ؟
تو رفتي و از خودتم
حتي نذاشتي يک نشون (بهاره بيزني آرام)