اي نا صبور دل ،به خدا مي سپارمت
وز کوي يار مي روم و مي گذارمت
کو طالعي که تنگ در آغوشت آورم
يا طاقتي که دست ز دامن بدارمت
اغيار در کمين تو و من قرين مرگ
جان ميسپارم و به خدا مي سپارمت
ترسم ز عادتي که مرا با جفاي تست
يار کسان شوي و همان دوست دارمت
دستي که کوته از همه جا کرد روزگار
دانم نمي شود که به گردن در آرمت
اي سنگدل که عاشق مسکين اسير تست
تخم وفا چسان به دل ِ سخت کارمت (عاشق اصفهاني _شاعر خياط)