دلم را ، دلم را ، دلم را ببر
به هر جا که خواهي ، آنجا ببر
دلم را ازاين کوچه ي بي عبور
به آبي ترين شهر رويا ببر
مگر آفتابي شود چشم هام
مراآن سوي آسمان ها ببر
دل خانه زاد و غريب مرا
براي تماشاي صحرا ببر
کويرانه با خويشتن زيستم
نگاه مرا سمت دريا ببر
گر فتار امروز مردابيم
شبانه مرا سوي فردا ببر
کجا مي روي عشق ، بي من مرو
بمان با دلم يا دلم را ببر (شعبان کرم دخت )