سخن از ماندن نيست
من و تو رهگذريم
راه طولاني و پر پيچ و خم است
همه بايد برويم تا افقهاي وسيع
تا آنجا كه محبت
پيداست
همه چيز گاه اگر کمي تيره مي نمايد
باز روشن ميشود زود
فراموش مکن اين حقيقت است:
باراني بايد،تا که رنگين کماني برآيد
و ليموهايي ترش تا که شربتي گوارا
فراهم شودو گاه روزهايي در زحمت
تا که از ما انسانهايي تواناتر بسازد.
خورشيد دوباره خواهد درخشيد،زود
خواهي ديد
&n