يک شاخه ياس عاطفه پيدا نمي شود

در صفحه دلم تو نوشتي صبور باش

قلبم غبار دارد ومعنا نمي شود

بي تو شکست پنجره رو به آسمان

غم در حريم آبي دل جا نمي شود

درياي تو پناه نگاه شکسته است

هر دل که مثل قلب تو دريا نمي شود

مي خواستم بچينم از آن سوي دل گلي

اما بدون تو که گلي وا نمي شود

درديست انتظار که درمان آن تويي

اين درد تلخ بي تو مداوا نمي شود

زيا ترين گلي که پسنديده ام تويي

گل مثل چشمهاي تو زيبا نمي شود

گفتي صبور باش و به آينده ها نگر

پروانه که صبور وشکيبا نمي شد

دل هاي منتظر همه تقديم چشم تو

امروز بي حضور تو فردا نمي شود