عشق اگه روز ازل در دل ديوانه نبود.. تا ابد زير فلک ناله مستانه نبود.. نرگس ساقي اگه مستي صد جام نداشت.. سر هر کوي و گذر اين همه ميخانه نبود.. من و جام مي و دل نقش تو در باده ناب.. خلوتي بود که در آن ره بيگانه نبود.. کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود .. بفداي تو مگه اين دل ديوانه نبود.. بفداي تو مگه اين دل ديوانه نبود.. تو چرا شمع شدي سوختي اي هستي من.. آن زماني که تو را سايه پروانه نبود.. من جدا از تو نبودم بخدا در همه عمر.. قبله گاه دل من جز تو در اين خانه نبود.. کاش آن تب که تو را سوخت مرا سوخته بود .. بفداي تو مگه اين دل ديوانه نبود..