نظرات ياداشت حال باغبان در شب تشيع ياس

امشب از شمع رخت ‏سوخته پروانه ما...

چشمهامان خسته است. گويى در غبار اوهام فرو رفته‏ايم. دستهاى لرزانمان در انتظار دامان ترحم است. و اين، گونه‏هاى خشكيده‏مان كه در قحطى شبنم مى‏ميرد! كاسه‏هاى گدايى احساسمان را بنگر كه به خشكسالى معرفت دچار شده‏اند. كجاست آن ييلاق سبز نگاهت كه سپيده دمانش شبنم افشان است؟