مولاي سبز پوش اي اعتبار عشق /
شاعر تر از بهار . اي تک سوار عشق/
در اشکريز باغ . وقتي که گل شکست /
وقتي که افتاب .در من به شب نشست /
نام عزيز تو فرياد باغ بود /
ياد تو در کسوف . تنها چراغ بود /
شب بيدريغ بود . من تلخ و نااميد /
تو ميرسيدي و خورشيد مي رسيد /
وقتي پرنده ها دلتنگ مي شدند . دلتنگ مي شدي /
وقتي که عاشقي از عشق مي سرود .لبخند مي شدي /
وقتي ترانه اي از کوچه مي گذشت .خرسند مي شدي / من مثل يک درخت .تنها و سوگوار /
در فصل برف و يخ . مايوس از بهار /
تو امدي و باز پيدا شد افتاب /
شولاي برفي ام شد قطره قطره اب /
اي قصه گوي عشق /
اي يار . اي عزيز /
اي ابروي عشق /
اعجاز تو بمن نامي دوباره ميدهد /
مولاي سبز پوش يادت بخير باد
/ مولاي عاطفه /
هم قلب تو اگر عاشق نبوده ام /
جز با تو اين چنين با قلب خويش هم . صادق نبوده ام /
مثل تکدرخت گلپوش مي شوم /
در بطن هر بهار /
تا يکدرخت سبز /
از به يادگار . باشد در اين ديار /
مولاي سبز پوش يادت بخير باد ....///