يه شب مهتاب ، ماه مي آد تو خواب ،

منو مي بره کوچه به کوچه ، باغ انگوري ، باغ آلوچه ،

دره به دره ، صحرا به صحرا ، اونجا که شبا پشت بيشه ها

يه پري مي آد ترسون و لرزون ،

پاشو مي ذاره تو آب چشمه ، شونه مي کنه موي پريشون ...

يه شب مهتاب ، ماه مي آد تو خواب ،

منو مي بره ته اون دره ، اونجا که شبا يکه و تنها ،

تک درخت بيد ، شاد و پراميد ،

مي کنه به ناز ، دستشو دراز ،

که يه ستاره بچکه مث يه چيکه بارون ،

يه جاي ميوش، سر يه شاخش ، بشه آويزون ...

يه شب مهتاب ، ماه مي آد تو خواب ،

منو مي بره از توي زندون ، مث شب پره با خودش بيرون

مي بره اونجا

که شب سياه تا دم سحر

شهيدان شهر با فانوس خون جار مي شکن

تو خيابونا ، سر ميدونا :

عمو يادگار ! مردچينه دار ، مستي يا هشيار ؟! خوابي يا بيدار ؟!

مستيم و هشيار شهيدان شهر ! خوابيم و بيدار شهيدان شهر !

آخرش يه شب ماه مياد بيرون ، از سراون کوه بالاي دره ،

روي اين ميدون رد مي شه خندون ،

يه شب ماه مي آد ...