مولاي سبز پوش اي اعتبار عشق /

شاعر تر از بهار . اي تک سوار عشق/

در اشکريز باغ . وقتي که گل شکست /

وقتي که افتاب .در من به شب نشست /

نام عزيز تو فرياد باغ بود /

ياد تو در کسوف . تنها چراغ بود /

شب بيدريغ بود . من تلخ و نااميد /

تو ميرسيدي و خورشيد مي رسيد /

وقتي پرنده ها دلتنگ مي شدند . دلتنگ مي شدي /

وقتي که عاشقي از عشق مي سرود .لبخند مي شدي /

وقتي ترانه اي از کوچه مي گذشت .خرسند مي شدي / من مثل يک درخت .تنها و سوگوار /

در فصل برف و يخ . مايوس از بهار /

تو امدي و باز پيدا شد افتاب /

شولاي برفي ام شد قطره قطره اب /

اي قصه گوي عشق /

اي يار . اي عزيز /

اي ابروي عشق /

اعجاز تو بمن نامي دوباره ميدهد /

مولاي سبز پوش يادت بخير باد

/ مولاي عاطفه /

هم قلب تو اگر عاشق نبوده ام /

جز با تو اين چنين با قلب خويش هم . صادق نبوده ام /

مثل تکدرخت گلپوش مي شوم /

در بطن هر بهار /

تا يکدرخت سبز /

از به يادگار . باشد در اين ديار /

مولاي سبز پوش يادت بخير باد ....///